BİRAZ AĞLAMALIYIM

Biraz aðlamalýyým…
herkes gibi bana da bahþedilen gözümün sellerini vura vura duvarlarýma
yýkýp geçmeliyim…
Dökülmeliyim sapýr sapýr…
Ýþlediðim bütün cinayetleri gömmeliyim…
Biliyormusun bu sokak bir çýkmaz ve oyalýyor ayaklarýmý
yoruyor rüzgarlarýmý
Rüzgarlar tarýyor saçlarýmý içime düþüyor koca bir boþluk
Yýkýyorum iki adýmlýk volta attýðým yollarýmý…
Üflesem diyorum bulutlara, daðýtýp sislerimi suretin görünür mü Ay’ ýn gizli bakýþlarýnda…
Razýyým hergün yüreðime dokunan fýrtýnalara.
Ortasýnda yaþamak var ya; hani tam gözbebeðinde !
Arifesindeyim yine sensizliðin
Sensizliðin fakir susuþlarýnda…
Doyuramadýðýmýz zorba zamanýn kahkahlarýnda bana bahþedileni yaþamak
ve yýkýlan bütün duvarlarýn altýnda ezilmek
Dökülmek neye yarar
Açamayacaðýný bilmek var ya bir kiraz aðacýnýn dallarýnda
iþte o kadar maktulüm çaresizliðin sýska kollarýnda…
Tut/ma ellerimi
Seni de vurur gözlerim
Adaletsizliðim sana da bulaþýr
Boðulur gideriz yanaklarýmdan aþaðý
Tutunamayýz hiçbir dala…
Býrak yetim kalsýn sinin bir çatal bir bardaða…
Sosyal Medyada Paylaşın: