BU YARA!..
Yok, böyle olmayacak bu iþ bu gün bitmeli;
Yeni deðil eskiden kanar durur bu yara…
Hükmü verirken kalem son nefesim yetmeli;
Sensizlikte ölümü anar durur bu yara…
Dertlerine kaþ çatýp kadehlerle yarýþtý;
Adýný ziyan sayýp meçhullere karýþtý;
Hasretin daraðacý vuslatýna varýþtý;
Cehennem ateþinde yanar durur bu yara…
Dostum oldu düþmandan saydýðýnýz her günah;
Bin eyvah doðuruyor dilimdeki her eyvah;
Ben dertlerin peþinde yola düþen bir seyyah;
Her gördüðü yüzü “sen” sanar durur bu yara…
Dinmeyecek hiddetim, sebebini sorma hiç;
Aklým yýllýk izinde sen aklýný yorma hiç;
Gelmeyecek gidenler kapýlarda durma hiç;
Safi keder tasýna banar durur bu yara!..
Koca deryayý taþýr kirpiðimde sildiðim;
Hep halimi soruyor benim düþman bildiðim;
Mekâným oldu þimdi ara – sýra geldiðim;
Sabrýmý kadehlerle sýnar durur bu yara…
Ali ALTINLI – 06/01/2010
Saat: 10:10
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.