USUL USUL
Sokak lambasýnýn altýnda
Gece karanlýðýna sýðýnan ikimizdik.
Sen, usulca çektin uzaðýmdaki tarafýma ellerini
Saçlarýn rüzgar ve titrek ýþýkta örterken yüzünü,
Usulca bakýþlarýnda ayrýldý gözlerimden.
Ne ten kalmýþtý geriye ne bakýþ
Sen benden usulca gidiyordun ...
titrek ýþýk,ýlýk rüzgarda
...
Ayrýlýðý dahil etmiþtin sevdamýza
Öðrenecektim sevgili! Usulca ayrýlýrken sevmeyi.
Öylesine doluydum ki senle,
Sen, usulca süzülürken karanlýða
Ben beton bir aþýk büstü gibi baka kaldým senli tarafa..
Bir daha anýmsayamadým senli sevgiyi,
Þimdi hasretle seviþmeyi öðrendim
Tamamlanmamýþ her yaný yarýmlýk bedenimle.
Rüzgarý bile yarým yaþar oldum sevgili
Usul usul seni düþlerken titrek ýþýkta.
Öylesine dolmuþum ki sevgili..
Çözülür mü? Bu büst,
usul usul
Senli taraftan bir iz görse...
kÝnRa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.