Yılanın Kuyruğundaki İsyankar

ýþýðýn en dik kýrýlma noktasý
kaleye paralel bir orta
Yarýþý belki de
aile ortamý, güvensiz,
eksik.
Ve insan.

Ne diye hep o beyinler
bu saydýklarýmla insaný
baðdaþtýrdý?
Insaný ne diye
baðýra baðýra
kýrýlan bir cam misali
her þeyin merkezi olarak
belirttiler?
korktular mý ufuklarýmýzda gizli
sitemlerimizden?
korktular mý üzerimizde kýrýlan
aynalardan?
küfürlerden mi korktular acaba?

Ve insan.Cennete giden kapý
insanýn içinde saklý dediler
daha cennet cehennem nedir,
varmýdýr, yokmudur bilmeden.
ve bu koyduklarý kurallara bir yýlanýn baþý
misali itaat ettiler.
Bazýlarý Kurnaz olduðunu sandý,
Bunlarý kendi lehlerine kullanarak.
bazýlarý pek aldýrmadý onlara.

ve kötülük.Hep kendilerine inandýlar.
kötülük insanýn içindedir dediler.
Derken içlerinde korku vardý ki hepsinin yüzlerine yansýr bu korku.
Sokakta, Ýþyerinde nerede görürlerse bir insan, orada belirir yüzlerinde korku.
neden korkuyorlardý?
Üst çekmecelerimizde sakladýðýmýz
Boksör eldivenlerimizden mi?
yoksa döner býçaklarýmýzdan mý?
evet hepimiz ceplerimizde küçük þiþlerle dolaþýyorduk
deðil mi?

ve içki.Kötülediler, kötülemeri gerekiyordu çünkü
denemiþlerdi ama bulamamýþlardý içkideki
tanrýçayý.
deneyiþ þekilleri yanlýþtý belkide.
Ama bu sefer korkmuyorlardý.
korkmamýþlardý o yýlanýn kuyruklarý.
Korkmamýþlardý Çünkü bilmiyorlardý
John Fante nin beyzbol da kullandýðý kolunu
içkiyle sývazlayarak güçlendirdiðini.
Korkmamýþlardý Çünkü bilmiyorlardý
Charles Bukowski nin ruhunu içkide bulduðunu.
Bilmek istemiyorlardý çünkü yararý olmamýþtý o ön yargýlý
beyinlere.

Ve söz karmaþasý.
onca boþ söz.
seviyorlar ve Edebi diyorlar.
Kýsaca karalýyorlar
Boþuna söz kullanmayanlarý.
kuru kalabalýk oluþturmayanlarý.
eleþtirirken de bir yerden çekiniyorlar.
korkuyorlar þimdi, tam þimdi sen bunlarý okurken
Kendi üstlerinde aynalar kýrýlmasýndan
korkuyorlar, döner býçaklarýndan.
Korkuyorlar. Yýlandan kopup, tek baþlarýna
kalmaktan.
Korkuyorlar ama ben yok oluyorum gitgide
benden sonrakilere býrakmak için savunmamý
Þimdi onlara yardým kapýsý açacak
kimse yok.
Kimse yok kapý ve kendileri dýþýnda
ve ben yok oluyorum

geride kalanlarý düþünmeden
sessizce ...

Sosyal Medyada Paylaşın:

Tibet Sar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Güneş Batarken Kalbimde Ağlayan Çocuk Notaların Arasına Gizlenmiş Ölüm Boşluk İnsan Dışı Gözlem SIRADAN Tek Kişilikli Değildir İnsan Kapı Yapısı Yılanın Kuyruğundaki İsyankar Bir Assolist Misali Güneş Lanet Kambur