Güneş Batarken Kalbimde Ağlayan Çocuk
Tibet Sar
Güneş Batarken Kalbimde Ağlayan Çocuk
Akþam olmak üzere
Hava soðuk deðil,paltom yok üstümde
Bir tepedeyiz.
Oturuyoruz topraðýn üzerine
Altýmýzda deniz var ve o lanet olasý kuþlar
En yüksekteyiz.
Kibirden arýnmýþ,sessiz ve hafif mutlu
Beynimizin içinde
Tepemizdeki sineklere lanet okuyan þiirler var.
Kalbimiz gitarýn telleri gibi
Güneþin tatlý rengini görürken
Sakince izliyoruz,bekliyoruz
Güneþin rengini.
Bana savaþý soruyor,dünya yý soruyor küçük kýz
Göremediði þeyleri soruyor tek tek.
Cevap vermiyorum,veremiyorum.
Sordukça cevap bekliyor ama,
Sadece biranýn boðazýmdan inerken oluþturduðu yuvarlaðý görüyor.
Gözlerini dikmiþ güneþe bakýyor.
Güneþin rengi deðiþiyor,kýrmýzý oluyor
Ve bunu da soruyor.
Cevap yok.
Güneþ batýyor,yarýsý yok oluyor.
Küçük kýz aðlamaya baþlýyor.
Aðlýyor ve topraða vuruyor.
Güneþin gitmesine sinirli,belli
O anda cevap veriyorum.
Güneþin batmasý seni üzmesin
Çünkü,o kocaman gezegen bile
Sen,ben ve diðer insanlarýn bakýþlarýna maruz kalmaya dayanamaz.
Her güneþ battýðýnda aðlarsan eðer,
Bir gün güneþ gelmekten vazgeçer bakýþlarýnýn ucuna.
Sen bakarken güneþin kýzarmasý da bu yüzden.
Dayanamýyor artýk.
Dayanamýyor her gün bu tepeden doðup,bu tepeden batmaya
Dayanamýyor ona olaðanüstü duygularla bakan gözlere
Dayanamýyor,çünkü o ölüyor.
Gözlerinin yaþýný sildi.
Biliyordu artýk,
Güneþ ölüyordu.
Akþam oluyor dedi
Gidelim baba,annem merak eder.
Peki kýzým dedim ve kýzýmla evimize gittik.
Bilmiyordu bir gün kendisinin de,
O güneþ gibi,
Benden,ellerimden,evimden kayýp gideceðini.
Tüm babalar ve evlatlarý için adanmýþtýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.