HOŞÇAKAL...

Gökyüzünün mavilikler kuþandýðý bir ilkbahar sabahý.
Rüzgârýn büyülü melodisi kulaklarýmda,
Bugün son kez merhaba adresimize yürüyorum.
Kardelenin yürekli sevdasýyla,
ELVEDA sözcüðü çýkmalý bu kez dudaklarýmdan.

Güneþin üþüyen umutlarýný alýp,
Yorgun adýmlarýmla sana doðru yürüyorum.
Dilimde senin sevdiðin; Baran bari türküsü.


Aðlayan gökyüzü yaðmur damlalarýyla eþlik ediyor gözyaþlarýma.
Þaþkýn bakýþlarýyla bir çiçeði dalýndan koparýp,
Ölümüyle süsleyip teselli veriyor bana.
Küçücük bakan ama evreni kucaklayan gözleriyle,
Mendil satan gül bakýþlý çocuk.

Yol tükeniyor, türkü tükeniyor, ben tükeniyorum.
Yine Sen açýyorsun kapýyý,
Ela gözlerinde boðuluyor, olduðum yerde dona kalýyorum.
Sonra sen yine her zamanki gibi umarsýz sýrtýný dönüp gidiyorsun.

Sana can diyorum can; dilim tutuluyor konuþamýyorum.
Sarýlýyorum sonra bir daha hiç býrakmak istemiyorum.
Býrakýrsam bir daha sarýlamýyýcam.
Ellerim kelepçeleniyor ellerine, son kez sýkýca tutuyorum.
Býrakýrsam bir daha tutamýyýcam.
Aslýnda hazýrlýklýydým zaman tükenecek ve ben sensiz kalacaktým.
Sonunda elveda demem gereken bir sevdaya mahkûm etmiþtim kendimi.

Güneþin üþüyen umutlarý artýk yorgun bakýþlarýyla batmakta.
Kýzýl bir bulutun ardýna gizleniyor yakamozlarýn selamýnda.
Gitti mavi benide ardýndan çaðýrýrcasýna daðlarýn ardýna.
Artýk gitme zamaný kýzýl düþlüm düþ kâbusa dönüþmeden gitme zamaný.

Ben sana sýrtýmý çeviremem, son kez sarýlalým ve önce sen git,
Ben yola yalnýz devam ederim düþe kalka yürürüm.
Mendil satan çocuðun armaðaný, ölümüyle süslenen bu çiçek sende dursun.
Yolun açýk olsun yasemen çiçeði kokuþlum.
Yine yüzünün kýblesine okuyamadýðým dualarla uðurluyorum seni.
Aðlýyorum þimdi ve gözyaþýmda ýslanan topraðýn ýssýz bakýþlarýna göçüyorum.
Seni Yaradana emanet ediyor ve her sabah gülüþünü bekliyorum.
Topraðýn ýssýz bakýþlarýnýn altýnda…

Hoþçakal yasemen çiçeði kokuþlum.
LALE ÇUYRAK

Sosyal Medyada Paylaşın: