Daha yeni, Köþe baþýndan bir Afrikalý geçti. Elleri ceplerinde, Boynu bükük. Tanýrým; Evet, evet Niyazi emmi. Ýþ arýyor belli. Omuzlarýnda sanki bir dað var Aðýrlýðýnda eziliyor.
Bakýyorum, Koca göbekli Aðýr cüsseli, ne yaptýðýn tam bilmediðim Ama önemli biri geçiyor. Bakýyorum kaç Afrikalý sýðar bu göbeðe Þiþkinliði ondan mý diyorum. Evet bildim bu kiþiyi Rantçý, Mayfa Bozuntusu, Yolsuzluk abidesi,Ýhale babasý Tüm Haksýzlýklarýn bileþkesi biri. Durdursam çeksem kenara Söylesem uzun uzun anlar mý? Gücüm kaç Afrikalý kurtarýr.
Zor sorular bunlar, Ben onun kadar ezen deðil miyim? Eðer engel olamýyorsam Ben neyim? Arafta olabilir miyim? Yok yok, Ýtiraf ediyorum; Ben o Beyaz þiþkonun artýklarýyla beslenen Biriyim...
(Ocak 2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.