Bir Serap İstanbul

Ben seni hiç görmedim;
Kaç kez göz bebeklerinden geçtim,
Boðazýnýn en güzel yerinde,
Derin derin nefeslendim.
Sayýsýz gölge verdin,
Yaðmur oldun,
Damla damla yüreðime iþledin.
Ama ben
Seni hiç görmedim.

Galata,
O ihtiþamlý aðýr baþýyla
Selam verir ya
Haliçe, Boðaza.
Saçlarýnýn ýslandýðý kýyýda
Bekledim;
Boðazýn sularýna þavkýn vurur diye
Seyretim sularýný saatlerce
Sen bakmadýn,
Ben görmedim
Bekledim kaç sene.

Kaç zaman oldu,
Kapýldýðým insan selinde aradým.
Her yüzde bir baþka
Ýstanbul vardý ya
Lakin hiçbiri sen deðildi.
Ýstanbul kaç suretin var?
Maskeli yüzlerinde,
Gizlenen yaþamlarýn hangisi sensin?
Hangisi sana benzer,
Bir söyle.
Ýstanbul senin kadar güzel
Þehir nerde.

Ýstanbul ihtiþamýyla,
Kalkýp gelecek gibi,
Titrer yüreðim, her an.
Bak yüreðini;
Hissediyorum,
Geliyor Mehter adýmlarýyla.
Koskoca payitaht olan sen,
Sarayburnundan uzanmýþsýn denize
Sanki, yüzünü boðazýn serinliðinde yýkýyor,
Dönüp bakacaksýn;
Ýstanbul benim diyerek,
Ellerimden tutup yürüyeceðiz
Ve bir serap olup,
Kaybolacaðýz sokaklarýnda
Ýstanbul olacaðým seninle.

(Ocak 2010)

Sosyal Medyada Paylaşın: