ben bütün dönüþlerini sevdim trenlerin bütün gidiþlerini nedense iki misli. oysa topu topu iki kez trene bindim. Yýl 1979 Ankara / buz tutmuþtu sanki zaman sanki insanlar. dönüþte kar yaðýyordu Haydarpaþa’da Maraþ aðlýyordu utanç vuruyordu kapýlarý çok gençtim. düþlerim , doðum sancýsýndaydý umutluydum ..
bütün türküleri dudaðýma yeniden çaldým. kanamadý bu sefer kesik yerinden dilim insan ne garip , bir dua,bir adak daha yeni bitmiþken unutmaya dair. kabul görmüþ olmalý tanrý katýnda. kýþ ortasýnda bahara þaþkýn.
OCAK 2010.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.