harman zamaný doðmuþ olanlar uzun yaz günlerinde masmavi gökyüzünü yaz sýcaðýný yakan güneþi bilmiþlerdir ilk önce
hayat kapý önlerinde,balkonda,tarlada denizde öyle canlýdýr ki kimse bilmez bebek, bebek olmasa baðrýþ çaðrýþ oynayan çocuklara katýlýr.
harman zamaný doðanlar yeryüzünün insan kuþlarý gibidir kalamazlar bir saçaðýn altýnda öyle aylarca.. denizi görünce deniz çeker içleri treni görür ovalara akar gönülleri. giden herþeyde kýsaca..
harman zamaný doðanlarýn yosun tutmaz sevdalarý ten gibi canda aþký aþkla yaþarlar..
harman zamaný doðanlar, yeryüzünü/okyanuslarý/gökyüzünü nasýl seviyorlarsa baþka zamanlarda doðanlarý da öyle severler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.