ŞEYTANA DÖNEBİLİRSİN

Mehtaplý gecenin serin ve yýldýzlý havasý,
Guruplar halinde gezen bilinçsizler tayfasý,
Alkolleþmiþ aðaçlar dikilmiþ asfalt ortasýna,
Serilmiþ robotlar, yeþilim çimenler arasýna.
Alkolün sessizce akýttýðý gözü yaþlý sular,
Mahkûm etmiþ çimleri gecenin karanlýðýna.
Mahkûmlar umutsuzca tespih tespih dizilmiþ,
Gözlerinde korku dolu karanlýklar ezilmiþ.
Sinekler protesto etmiþler, yazý ve kýþý,
Zerrecikler olsun yememiþler ki bir aþý,
Yüce Rabbe imanla teslim etmiþler naaþý,
Put edinmemiþler önüne geçen her taþý.
Zehirli madde ve putperestlik uðruna,
Hammadde ve köleleþtirme uðruna,
Sömürülmedik hiçbir ülke kalmamýþ,
Mahkûmlarýn çileleri henüz dolmamýþ.
Boþ durur mu? Beyaz kadýn tüccarlarý,
Dolaþmýþlar tek tek müþrik küffarlarý,
Bulup pazarlamak için sahipsiz kýzlarý,
Aðlara düþürmek için ümitsiz yaðýzlarý.
Karanlýk dünyanýn tatlý rüyasýna girmiþler,
Gençliðin geleceðini hep ateþe vermiþler,
Ballandýra ballandýra batýlý anlatmýþlar,
Yaþamak isteyen serap yüklü gençlere,
Ahlaksýzlýðýn kontratýný imzalatmýþlar…
Kadýnlar, erkeklerin beliðinden asýlmýþlar,
Þeytanî yanlýþlarýný düzeltmeye çalýþmýþlar.
Genç kýzlar, þöhret için evden kaçmýþlar,
Düzenbazlarý doyasýya eðlendirmek için
Ailenin maneviyatýný yerlere saçmýþlar…
Erkek boþ durur mu? Nataþa avýna çýkmýþ,
Yürekten seven eþini evde yalnýz býrakmýþ.
Avrupa’nýn yaþam tarzý ilke edinilmiþ,
Hayâsýz erkekler erkeklerle evlendirilmiþ,
Eþ cinsellik toplumda diz boyu olmuþ,
Çarþýlar, sokaklar, kaldýrýmlar dolmuþ,
Alenen yapýlan fahiþelik serbest olmuþ,
Haktan uzak kalanlar Allah’ýndan bulmuþ.
Müslümanlardan kâfirlere benzeyenler,
Benliðini unutup küfrün ruhunda ezilenler,
Kunta Kinteleri taþýyan vagonlara dolmuþ,
Ebeveynler çocuklarýný tanýyamaz olmuþ,
Her ailenin acý günü bin güne bedel olmuþ,
Körpe açan çiçekler daha baharýnda solmuþ.
Kýyametin alametleri ok gibi fýrlar gözüne,
Aklý olmayan cühela anlayýp dönmez özüne.
Ölümün ibret tarlasý olmasýný istemeyenler,
Kabrin dehþet yüklü azabýný iþitemeyenler,
Çýkarlarý uðruna, fitne ektiler asil özlerine,
Kul köle oldular düþmanýn zehirli sözlerine.
Baþkalarýnýn sefil, aç, açýkta kalmasý mý?
Kime ne? Sen, aç karnýný doyur tamam mý?
Ölen ölsün, kalan saðlar sana yetmez mi?
Aþaðýlýk maymunun ciðeri beþ para etmez mi?
Unutma! Bu dünyada hep güçlü olanlar yaþar,
Taðutun zehirli yýlanlarý senin boynunu aþar.
Ýnsanca ve hakça yaþamak isteyenler mi?
Onlarýn nefes almalarý çok görülmez mi?
Ýslam’ý sömürü dini haline getirenler,
Allah’ýn emrine þeytanca direnenler,
Bu dünyada faizsiz olur mu diyenler,
Tüyü bitmemiþ yetim hakký yiyenler,
Ýçki, zina ve her türlü ahlaksýzlýðý,
Çaðdaþ olmanýn þartý gibi bilenler,
Kendilerini dev aynada buldular,
Aynanýn çukurunda ise yok oldular.
Küfrü, zulmü, þirki, batýlý savunanlar,
Hep gericilik ve yobazlýkla avunanlar,
Ýlericiyim deyip de dini yok sayanlar,
Geriye doðru hep þeytana dayandýlar,
Haktan uzak küfrün boyasýna boyandýlar.
Maymundan türeyen ateistler yok oldular,
Ebu Cehil’in dipsiz þirk çukuruna doldular.
Ýnsanýn fýtratýndaki inancý asla yýkamadýlar,
Hakkýn parladýðý Turu Sina’ya bakamadýlar,
Gerçekle yüzleþmenin ezikliði içinde oldular,
Kendilerini þeytanýn batýl heybesinde buldular.
Ne kadar ateizm bataðýna saplanmýþlarsa,
Aynanýn karþýsýnda bakamadýlar kendilerine,
Kýyamet günü hesap veremediler efendilerine.
Kendilerini kadýn sanýp cinsiyet deðiþtirenler,
Yarataný unutup nefsini sapýklýkta yetiþtirenler,
Ruh dünyalarýnda hep erkek olarak kaldýlar,
Bedenlerini þeytanýn sapkýn yoluna saldýlar.
Allah’ýn vermiþ olduðu emanete ihanetin cezasý,
Cahili kuþatýr cehalet halkasýnýn bitmeyen ezasý.
Müslümaným deyip dini anlatanlarýn bir kýsmý,
Yaþamaz oldu heva ve hevesine uyarak Ýslam’ý,
Cahiller ordusuna katýldý, hurafeyi din sayarak,
Ebû Leheb’in yolundan gitti putlarý ilah tanýyarak,
Oysa kör Þeytan daha âlimdi, her þeyi bilirdi,
Gururunu ilah edinip Rabbine hep karþý gelirdi.
Yüce Allah’a teslim olanlardaným diyenler,
Kur’an ve Sünneti daima rehber edinenler,
Ýþte meydan, iþte din; anlat, yaþa doya doya,
Ruhunu ilahi emrin adaletine teslim et boya.
Peygamberler teslim oldular Rabbine,
Demir diþlilerin arasýnda ezilseler bile,
Ölmekten ve yaþamaktan korkmadýlar,
Sinsi Kâfiri Ýslam beldesine sokmadýlar.
Ebedî hayatý ve Rahmaný hatýrlayarak,
Ýbrahim gibi yüce Rabbini arayarak,
Gel kardeþim! Sen de katýl bu kervana,
Uy! Kur’an ve Sünnet yüklü fermana.
Hakka katýlmak için sakýn geç kalma!
Sen, dünyanýn þeytani denizine dalma!
Geç kalýrsan eðer bu ilahi kervana,
Biletini almadan anýnda ölebilirsin,
Ýmansýz giden þeytana dönebilirsin…

14.06.1994
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: