ben ölümün ertesi gününü yaşıyorum

ben ölümün ertesi gününü yaþýyorum
yýrtýlan göðün sesiyle uyanýyorum hergün
yamaçlarýmda akbabalar mesken tutuyor
uzak diyarlara sesim ulaþmýyor
ruhumsa veryansýnlarda

ben ölümün ertesi gününü yaþýyorum
ruhum geziniyor kanatlarýnýn altýnda
üryan bedenimi gizliyor silüetin
saçlarýn avucumda

hep bir sessizlik
hep bir kimsesizlik
ölümün ertesi günü
kimse yok yanýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın: