Ey firak kokulu sevgili Gayrý bu yangýný gözyaþý söndürmez Dindirmez artýk yürek aðrýmý merhemler Bir bahar muþtusu beklerken kelebeklerden Sam yelinin girdabýnda Vakitsiz tükenirken ömür mumun Son inleyen bakýþýnda Çekilince simsiyah perdenin arkasýna …Deli dolu gözyaþlarým , asumaný tutar oldu …Bu efkar bu elem beni , hece hece yutar oldu
Ey firak kokulu sevgili Bir daha pencerelere çýkmayacaðýný bile bile Ufka yaklaþan Yaklaþtýkça daralan aðlamaklý sokaklardan Gözlerinin önünden geçer gibi Bir çavlan ne kadar dinginse Artýk o kadar asude geçiyorum Býkmadan usanmadan duyarsýn diye söylüyorum …Gittin ya bütün aynalar , suretime çatar oldu …Sevdam Karadeniz gibi , gemilerim batar oldu.
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.