Ses mi veriyorsun yüreğime çalarak kalemini Yoksa sessiz kalarak sende mi can çekişiyorsun Burgulanarak dolanıyor kuyularda ak güvercinler Yamalı kanatları senden gelen bütün cümlelerin Dolduruyorsun kırmızı boyaları göğüs kafesine Ben mavi enjekte etmiştim üflediğim ney sesiyle Ondan ki mürekkebin kızıl çalıyor gözlerime
Ey sevdamın hayal bekçisi aynam Kaçsan da kendinden kovalar seni gölgen Sen bana erdin ben senle öldüm demiştim ya Sigaramın dumanında sakladım seni ben Ördüm ilmek ilmek hayatımın yakasını sen diye Şimdi ha sen öldün ha ben hala sevdim Ne fark eder cümlelerimi seninle çarptım Namelerimde zeytin dalları uzatıyor yüreğim
Bütün köşelerini törpülüyorum duygularımın Ayaklarım yağmur duasına sürüklüyor beni Ki döküldükçe semadan damla akıyorsun Aktıkça dizlerimin kanı düşüyorum yakandan Toprak aç toprak susuz cümlelerim kadar bereketli Ektikçe seni tek harfle şiirlerimin tepesine ben düşlüyorum Düşlerde avuttuğun oluyorum ki zamansızlık dolu düşlerim
Uzadıkça bu hikâye zincire halkalar katılıyor gönüllü Hep bir umut çiziyor sınırlarım Renkli kalın hatla umutsuzluk ürüyor ellerim hasıraltı Üçüncü şık üçüncü yol gibi sevda hep mahkumiyet çakılı duvarlarımda Düşlerde düşürdüğüm aşksın sen ey sevdam Sana cennetin en şaşalı köşesinde aşk bahşetti Ben sensizde yanmaya razı dünya narını gönüllü ektim gözlerime
Uymayacak bedenlerde ellerimde biçkiler Yüreğimde aşkından kırptıklarınla oynayan çocuklar Ay kırdığı ışıkla oynaşırken avunan seher yıldızı gibiyim İstemesem de düşüyorum uçurum sözlerden tutunmaya çalıştıkça Kayan saman yolunda idamlar yazdırıyor şarkılar Düşüyor sol yanım beyaz bağlarından Sessizce ölümü bekleyen sen Yerin yedi kat altında düşlerde gönüllü düşen ben
Ha sen ha ben Sen okyanusta yunus ben ışığı sönmeye yüz tutmuş yakamoz Ha sen ha ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşminaz. Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.