Yürek sanma hayat verir, hayat veren latif kalptir.
Nefes çýkar, yürek erir; feyiz deren naif kalptir.
Birisi ham fena madde, diðeri ebedi mana;
Mana tamam olmaz ise, mühürlenen zaif kalptir.
Beden gözü görse dahi, önem verme ona ahi;
O çabucak toprak olur, hakký gören Nazif kalptir.
Latif kalbin sermayesi kalpten gelen nur ve feyiz;
Nasibi olana akar, mahrum kalan pasif kalptir.
Bir gün gelir yürek durur, latif kalp ruh ile yürür,
Ruha deðer kazandýran; dünyada maarif kalptir.
Ey talip ruha deðer kat, ebet de gül eyle rahat,
Ýtminaný kalp zikirle! Yapabilen maruf kalptir.
Rabbim hiçbir yere sýðmaz, temiz ve boþ kalbe sýðar,
Haktan gayriye kapalý; ferasetli zarif kalptir.
Garibî koþ tabibine, habiplerin habipine,
Kalbini boþalt, cilala; zikre ehil arif kalptir…
Garibî-Salih Yýldýz……..04.01.2010
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.