Bende þafak sökümü, güneþte gün batýmý,
Zaman altüst ediyor, bu yüzden hayatýmý !
Ya ben çapraz düþerim, ya gün zamansýz oynar,
Bundandýr yaralarým, hep el deðmeden kanar!
Tadýný kim çýkarýr, yýldýzlarla halayýn ?
Görmedim hiçbir zaman, bedir halini ayýn!
Düþerken pencereme, parçalanýr her akþam,
Deme gör bir kez akþam, katar katar gelir gam!
Denizden daha dipsiz, bu karanlýk dediðin !
Bende hayat oluyor, senin göremediðin.
Ecinniler oynuyor, tepemde çay da çýra,
Bu yüzden baþkaldýrdým, bütün karanlýklara!...
Baðlayýn gözlerimi, aman, ne kalabalýk !
Daha dilbaz çýkýyor, aydýnlýktan karanlýk.
Bundan böyle sabahlar, benimle birlik söker,
Bir kez tutar talihim, karanlýklar diz çöker!
Erir de gözyaþýmdan, bu bildiðin kayalar,
Eteklerinde güneþ, çýka gelir Leylalar...
Umudu besliyorum, aþkýyla süt annemin,
Memesi de muamma, açta bir gör sinemin!
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.