* KOŞUYORUM *

Yalnýzlýðýma, ayrýlýk sararken adýmlarýmý
Loþ gözlerinde gecenin,
Gam ve kederin adresi ben olurum.
Üstünde mektup pullarý,
Avuçlarýmda elveda çiçeði, kokladýkça susuyorum.


Kaç mevsimi var yüzümün
Düþleririmi bölüyorum her birine
Mavi gözlerinde sonbahar tedirginliði
Gizler sarhoþluðunu kirpiklerine dokundukça.


Yanaklarýndan damlayan güz yaðmurlarý
Elleri üþür, üþürken açan gonca bir gül olur,
Yüzündeki, mum ýþýðý ,
Ýki ayrý duygudur, sazýmýn telini eriten
Aþk, aþk sahi neydi?
Yarý yolda býrakýp, ateþlerde yanmak miydi?
Aþk...

Nuri Daðdelen
Özdere/Ýzmir
8.3.2007




Sosyal Medyada Paylaşın: