Yokluðunu mýsralara döktüm, Ateþi, sensizlik olan bir cehenneme düþtüm. Ve bu hayatý kendi ellerimle seçtim, Sensizliðin yangýný yüreðimden baþladý yakmaya.
Her cümleye seninle baþlamak güzeldi, Sonunu benim bile bilmediðim, Belki de sonu hiç olmayan, Güzel, tatlý bir cümleydin sen.
Bu cümleye nokta koymak yakýþmaz, Aslýnda noktayý koymak Tanrý’dan baþkasýna yakýþmaz. Ya þimdi ben affedip ellerimden tut sýkýca, Ya da virgül koy sevgilim aramýza.
ATAKAN AKAN Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan akan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.