Bir düş
BÝR DÜÞ Bir düþ düþlüyorum. Düþlerimin içinde, düþ görmek istiyorum. Geçmiþte yaþadýklarým düþ olmasý için düþünüyorum.
Bir daha düþündüðüm þeyi düþlüyorum. Bir cimcik atýp uyanmak, rüyanýn en susuz yerinde uyanýp su içmek istiyorum.
Oda neyin nesi, düþündüðüm þey, geçmiþim, susuzluðum ise, içinde bulunduðum çýkmazlar, labirentler.
Þuursuzca gezinmekmiþ meðer.
Bir sevda düþlüyorum.
Feza’da kuruyorum, bu sevdayý, sevdamýn bahçesindeki çiçekleri, yýldýzlardan oluþturuyor.
Gül’ler, lale’ler menekþeler ve lotus çiçekleriyle düþlüyorum.
Aman Allah’ým benim çiçeklerim hep gecenin zifiri karanlýðýnda, yýldýzlarýn güzelliðiymiþ
Tekrar geçmiþimi, düþlüyorum.
Hayatým hep karanlýklar içinde varlýðýný gösteren yýldýzlar gibimiydi yoksa
Ürperiyor, üþüyorum.
Güneþin doðuþunu düþlüyorum. Sevdamýn yokluðunu hissediyorum.
Güneþ karanlýklarý yok ediyor.
Benim bahçemdeki çiçeklerimin de, yok olduðu gibi
Birden içimden sessiz çýðlýk kopuyor, yanardaðýn alevleri gibi yakýyor içimi…
Ýstemiyorum güneþi, verin bana geçmiþimi
Gecenin karanlýðýndaki sevda bahçem yok oluyor.
Güneþin doðuþu baþlamýþ, gecenin ayazýný ýlýk ýlýk ýsýtýrcasýna, ve güneþ doðuyor…
Ben ise düþümde, düþünceler içinde, gerçeðe giden sesle, tekrar ÖLÜYORUM…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.