Zillete arz edene, var ahým diyemezsin
Yýrtarcasýna baðrý, ben kulum diyemezsin
Yaz yaðmuru sevinci, kirpiklere takýlmýþ
Aðyar dile dolamýþ, bu hâlim diyemezsin
Riyâlý dudak izi, bezgince hep kazýlmýþ
Sabýr taþýna yatýp, bu salým diyemezsin
Cümle cahil ezeli, alim kesilmiþ iken
Gururlanýpda ehl-i kemâlim diyemezsin
Cevri lutûf bilene, kazasý yok desende
Dað gibi durup öne, Hey ! Zâlim diyemezsin
Koru dayayýp cana yanarak kül olsanda
Yeter üstümde yapma tâlim diyemezsin
Ay Ýrfan-ý izanla, erdeme teri banar
Çekerim dað yükünü, sað salim diyemezsin
Hak önünde maðrurluk, kimse haddine deðil
Alma sakýn sorulur, vebâlim diyemezsin
03.01.2010
Þükran Ay