BİR ZAMAN SEN...
BÝR ZAMAN SEN...
Güzeller içinde, dolunay gibi dururdun,
Sanki pýrlanta gibiydin BÝR ZAMAN...
Bakýþýnla gençleri on ikiden vururdun,
Sanki keskin niþancýydýn BÝR ZAMAN...
Çýktýn mý sokaða, herkes sana bakardý,
Masmavi gözlerinde, þimþekler çakardý,
Bu kýþ gününde görenin, içini yakardý,
Sanki kýzgýn güneþ gibiydin BÝR ZAMAN...
Bizim çaylarýmýz, boz bulanýk akardý,
Kýrlarýnda bin bir çeþit, çiçekler açardý,
Eþini kýskanan gelinler senden kaçardý,
Sanki herkesi çatlatýrdýn BÝR ZAMAN...
Senin geçtiðin yerde, gül bile bitmezdi,
Delikanlý gençler, bülbül olsa ötmezdi,
Ýmamýn abdesti bozulur camiye gitmezdi,
Sanki manken gibiydin BÝR ZAMAN…
Yüreðimdeki yara, senden bana hediye,
Alamadým ki seni, el âlem bana ne diye,
SAVCI’m köyün en güzelini sevdi diye,
Sanki hindi gibi kabarýrdýn BÝR ZAMAN...
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.