UNUTTURAMADIM...

UNUTTURAMADIM...

Yine isyan, hüzün var bizim ellerde
Sazýma küstüm ahu zar var tellerde
Söylediðin acý sözler kalsa da dillerde
Ama seni, kalbime unutturamadým...

Ben de seni unuturum diyebilmiþtim
Telefonumdan numaraný bile silmiþtim
Hatta ayrýlýrken arkandan gülmüþtüm
Ama seni, þurama unutturamadým...

Dereler sanki yas tuttu çaðlamýyor
Ýnan ki eller, senin gibi anlamýyor
Gözümde yaþ bitti artýk aðlamýyor
Ama seni, yüreðime unutturamadým...

Bu genç yaþýmda bak sarardým soldum
Kimseye derdimi anlatamadým doldum
Ýçime ata-ata sanmayasýn ki þair oldum
Ama seni, kalemime unutturamadým...

Senin yokluðun inan beni benden aldý
Merhemi bulunmayan dertlere saldý
Belki de kafayý oynatmaya az kaldý
Ama seni, bu mecnuna unutturamadým...

Fotoðrafýný yaktým eski-püskü sobamda
Senden hiç bir þey býrakmadým odamda
Sevgin, nefretim olsa da tam þuramda
Ama seni, SAVCI’ya unutturamadým…
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın: