Nu
Nazlı Gelincik
Sen çok yaþa emi Nazlý Gelincik!
Nazlý bir gelincikti, hayat veren taþa, topraða…
Allar basýnca yanaklarýný daha bir güzelleþirdi.
Doðduðu topraða dönerdi
Mavi buluttu gözleri
Üzerse O! ! !
Hiç kâr etmezdi nafile uðraþlar!
Susardý…
Siyaha döndüðü günlerde zülüflerini,
Mutluluk naralarý atardý…
Ve…/ Ve bir gün eridi
Arz-ý endam ile perçemleri
Bir zehir karýþtý taþýna,
Ýnce ince sýzladý her yaný…
Gömüldü sessizce içine,
Haykýrdý çýðlýklarýný
Ne taþ duydu, sesini nede toprak
Nazlý bir gelincikti,dokunsan eriyip yok olacak.
Yüreðinin güzelliðiydi yansýyan yüzüne…
Önce -zehirle birlikte-
Zülüfleri karýþtý topraða
Sevgi çiçeði ile yeþerdi, soluksuz
Taþta…
Sonra...
Bir bir yerine geldi tüm kaybettikleri.
Aþký,aþk doðurdu yeniden…
Yeniden serpildi toprakta
Yeniden fil/izlendi yürekte!
Sen çok yaþa emi Nazlý Gelincik!
24.05.2007/Kayseri-Ýzmir arasý düþüncelerden düþen damlalar...
Nur Ulusoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.