annenlerle bize gelirdin oturmaya oysa ben oturamazdým seninle o iki yana örülü saçlarýnýn yanýnda kumtanelerini andýrýrdý gülyüzüne hesapsýzca savrulan kan kýzýlý çiller minicik ve sýcacýk ellerinde yanan dünyalarmýydý yoksa benmi yüzüme vuran ýlýk rüzgardý seni kovalayýp yakalarken ki dalgalý saçlarýn annenlerle bize gelirdin oturmaya aklýmdan geçen; senin narlý ballý yanaklarýndý masadaki kuru pastalarýn yanýnda bahçede oynardýk seninle ve tüm çiçekler emrine amade.. içimdeki yangýnýn yanýndan geçmezdi güçlükle tulumbadan çektiðimiz sular oysa ben hergün yanardým yana yana kanardým nerelerdesin cocukça aþkým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat yanıkdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.