güz

Gri bir sonbahar yaþýyor
Olmayan kalbim.
Bulutlar öyle kapatmýþ ki güneþi,
Hiç var olmamýþ sanýyorum.
Saða bakýyor, sola bakýyorum,
Yas tutmaktayým yokluðumun
Kaybettiðim ve aslýnda hiç olmayan
Beni arýyorum.
Ve bardaktan boþalýrcasýna yaðmur,
Ürkütücü, üþütücü bir rüzgar baþlýyor.
Ýçim ürperiyor.
Ve her yaðmur damlasý
Su taze bir yarayý nasýl acýtýrsa
Yüreðimi de öyle acýtýyor.
Üzerime düþen her bir tane
Sanki yüreðimi deliyor.
Hayal kurmayacak,
Gerçekleri görecek kadar
Cesaretliyim.
Kaçmýyorum.
Meydan okurcasýna yürüyorum,
Acýlara, sancýlara, korkulara.
Kafamý kaldýrýyorum
Gömdüðüm çukurdan
Ve bakýyorum
Görmeyen gözlerimle
Herkes ayrý bir telaþta
Mutlu oluyorum insancýklar için
Çünkü hayat toz pembe onlar için
Merak ediyorum.
Sadece ben mi görmüyorum
Gri dýþýndaki renkleri
Yoksa onlar mý görüyor
Gri dýþýndaki renkleri.
Usul usul yapraklar düþüyor
Son birkaç asýrdýr.
Ne zaman gelecek
Beklemekten vazgeçmediðim baharým.
Son umut nevalelerini de harcadým
Göz yaþlarým yaþlanmaya baþladý artýk.

Bin yaþ tanesi birikiyor
Nasýrlý gözlerimde
Kirpiklerim ýslanýyor
Ve taþýyor boþalýrcasýna
Yosun tutmuþ yanaklarýma
Suretinden utansýn yaðmur taneleri
Saflýðýn, zincirli bir hürriyetin eseri
Göz yaþlarým geliyor.

Yürüyorum, bahara ulaþmak için
Üþüyorum, sýcaklýðýnda ýsýnmak için
Aðlýyorum, yolun sonunda gülmek için.

Ama vazgeçmiyorum
Her engeli ayrý ayrý zorluyorum.
Öyle oldu ki
Vazgeçmelerin bile vazgeçtiði engelleri
Bir ben aþtým
Bir ben taþtým setlerden

Yolculuðum boyunca
Herkese bir þey öðrettim.
Azýndan çoðundan
Uçamayan bir kuþ uçtu.
Yüzemeyen bir balýk yüzdü
Görmeyen gözler gördü.
Ve vazgeçti vazgeçmeler vazgeçmekten.
Ve her adým bir adým daha yaklaþýyorum sana
Ve her adým bir adým daha yaklaþýyorum sona
Bilmiyorum bu yol mu çok uzun
Yoksa bu ömür mü çok kýsa
Gittiðim yerde sen mi varsýn
Yoksa depremler geçirmiþ
Kýrýk hayaller mi…
Sosyal Medyada Paylaşın: