Sen ki,Tek Hasretim

“ Fermaný aþk yazar,
Hayat okur(muþ) … ,,


Þimdi,
Adýný her andýðýmda,
Bir kuþ havalanýr,
Göðün derinine…

Kanatlarýndaki aþký,
Daðýtýr havaya,
Savurur…

Sonra birden,
Bir düþe dalar gözlerim.
Senli günleri anýmsar,
Özlerim.

Arttýkça,artarsýn.
Öyle bir an gelir ki,
Ben sen olurum.
Sen de ben...

...

Peki söyle,
Bilir misin ne çok yakar ayrýlýk?
Bir kadýn,ne kadar derin hisseder,
Ne derece yara alýr,
Bilir misin?

Sarýp sarmalarsýn yalnýzlýðý yar diye,
Sen kokar da,
Alýþasýn gelir,
Býrakasýn gelmez….

Bir parçan olur,
Ýstesen de istemesen de ...

Ama sen yine de onu ararsýn,

Sorarsýn;

Ey türkü dilli yarim,
Ey varlýðýna kurban,
Nakaratýna takýldýðým,
Nerelerdesin?

Kadere inat,
Aþka müteakiben gel.
Utandýr yalnýzlýðý,
Sevindirme hasreti…

~ Düþ de deðil,
Gözlerinde yaþayayým seni ..


Buket Çevik

2009’u 2010’a þiirle baðladým.Hayýrlý seneler dostlar...

Sosyal Medyada Paylaşın: