RUH TUFANI...
Geceyarýsýydý...
Ruhumu,
gökte yýldýzlara çivilenmiþ
Ýþkence çekerken gördüm
Lanetler yaðdýrýyordu ölümlüler
Gökgürültüleri duyulduðunda...
Binlerce kalabalýðýn arasýnda
Kulaklarý saðýr eden
Sessizlik de neyin nesi?
Bu yalnýzlýk...
Bedenimin penceresinden
Hayata doðru baktým,
Buðulanmýþ...
Güneþi perdeleyen bulutlardan
Kaybettiðimizi sandýðýmýz ýþýðý
Ceketimizin astarý içinde
Aramaktan vazgeçip,
Yerin dibine özenmiþiz
Ve bu kadar nefret edip aþaðýladýðýmýz günahý
Ayný zamanda arzulayan
Kaç ruh vardýr yeryüzünde?
Mazoþist nefsimin,
Burnunda halkasý,
Elinde tasmasý...
Kulaklarýmýza fýsýldayýþý mefistonun,
Sinsice sýrýtýþý
Her yenildiðimde kendime...
"Ben" dediðimde
Þimþekler çakardý gökyüzünde
Yýldýrým düþerdi benliðime
Ne olduðunu anlayamadan
Yeniden,
Þeytandan daha yetenekli bir günahkar
Doðar ve büyürdü içimde!
Faust çaresizliði ruhumuzdaki...
Hamlet gibi kuþkucuyuz belki hala,
Macbeht gibi içimizi kemirir,
Yüreðimizdeki iktidar hýrsý
Belki paskal gibi aklýmýzý gere gere
Deli olmalýyýz,
Bir adým sonrasý
Dahilikten daha kýymetli,
Aynalý baba ile buluþmalýyýz
Hayalin derinliklerinde...
Þimdi çürümüþ baharlarýmý bekleten rüyalarýmý
Çekip içime doðru,
Cabilsa þehrine doðru yola çýksam...
Mezarlardan bile yükselen bir mevsim varsa eðer
Ýçimde yenilgilerle büyüyen bir zafer vardýr elbet...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.