GÖLGELER
Gölgeler kayboluyordu güneþ batarken sessizce...
Kehanetler yükseliyordu baðnaz beyin hücrelerinden alev alev...
Tüm ruhlar sonsuzluktan teðet geçerken,
Uykularda düþ cinnetleri çiðneniyordu ölümden habersiz...
Bakire hayaller kendini sunarken geceye,
Lanetlenmiþ gözler uykusuz býrakýlýyordu geceler boyunca...
Ayinler düzenleniyordu günahkarlar adýna...
Psikopazdaydý tüm ruhlar...
Dipsiz kuyulardan çýðlýklar yükselirken,
Emanet býrakýlan kalpler özgürlüðüne kavuþuyordu...
Karanlýk siyaha düþman olup bulanýklýðý seçti bu gece,
Ýmdat naralarý kulaklarý çýnlatýyordu ama duyan yoktu
Duyular esir alýnmýþtý gökyüzünde tutsak.
Terk etmeyen bir tek yalnýzlýk kaldý ruhlarý...
Çaresizler çaresizlere,kaybolanlar kaybolmuþlara rastladý...
Tüm düþler kirlenmiþti artýk.
Gökteki tüm yýldýzlar kayýyordu birer birer...
Güneþ doðuyordu sessizce...
Fakat batýdan...
Gölgeler yoktu artýk.
Ve masal sona erdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.