Yara/B/andý
Ta ki;
Gözlerim bakýyordu vaktine
Çalýnmýþ zamanlarýmýn
Takýlýyor akrebim yelkovanýna
Dönüyordu…
Akýyordu boþu boþuna
Ol ki;
Ýþtigalinde aðlýyordu kelepçelerim
Ýþgaline kanýyordu kulaklarým
Duyuyordu naðmelerin sesini
Dinliyordu…
Susuyordu gitmeden hoþuna
Gör ki;
Eyleme kalkýyordu yüreðim
Dokunuyordu adýnýn adýmýna
Yürüyordu gel denilen tarafa
Durmuyordu…
Gidiyordu boþ boþ yokuþuna
Sor ki;
Ýsyanlarýn kimeydi a benim sevdalým
Kanatýyordu ilmek ilmek içimi
Vuruyordu ellerimi göðsümün üzerine
Çarpýyordu…
Son buluyordu nefes susuþuna
Can ki;
Yaþýyordu dürtülerimin dürtüsünde
Yatýyordu huzura yelken açarak gönlünü
Býrakýyordu yüzünde sevinç izlerini
Bakýyordu…
Çiziyordu sevgileri baþýna
San ki;
Tünüyordu kýþ kýþlarým aðarmýþ nesneye
Geçiyordu köprüsünden sularým
Alýp götürüyordu ne varsa saatlerimi
Akýyordu…
Yalnýz koyuyordu bir baþýma
Ki;
Duman baþlýyordu daðlarýmýn bana yaslý yamacýnda
Damýtýyordu yaralarým, üzerinde yara/b/andý
Damlýyordu ufak ufak sýzýlarken sýzým
Sýzýyordu…
Doluyordu içimin boþluðuna
Yar ki;
Zamanýn tümcesinde kayboluyordu nesnelimin tadý
Örtüyordu viran geçen topraðýmýn gül bahçesine yara/b/andýný
Kazýyordu sevdasýný oymak oymak
Seviyordu…
Sevgi doðuyordu boþluðuma
30-12-2009
Hayrettin