BİZ BU HALE DÜŞTÜK
Sevdalar nefise mahkum olunca.
Ýþte biz bu hale düþtük ey dostlar.
Sevgiler çýkara mahkum olunca.
Ýþte biz bu hale düþtük ey dostlar.
Hak için kimse adým atmýyor.
Garibin yüzüne kimse bakmýyor.
Güller açmaz oldu bülbül ötmüyor.
Ýþte biz bu hale düþtük ey dostlar.
Edep rafa kalktý namus unutuldu.
Sevginin hayanýn rengide soldu.
Heryer pislikle, çirkefle doldu.
Ýþte biz bu hale düþtük ey dostlar.
Bu hep böyle gider sanmayýn.
Hesaplar hesapsýz, kalýr sanmayýn.
Kurtuluþu hak manada arayýn.
Ýþte biz bu hale düþtük ey dostlar.
Ozan Muhlis kendimize gelelim.
Yönümüzü hakka doðru dönelim.
Geç olmadan gerçekleri görelim.
Ýþte biz bu hale düþtük ey dostlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.