hep parçalý bulutlu ve demirden öyküler anlatýyorsun / ölüm... sen hiç þeker yemedin mi çocukluðunda
her öyküde adýn geçiyor her masalda varsýn en kötüsü de tüm gerçekler sana baðlanýyor...
bu kadar sýrrý nasýl olur da sýrtlanýrsýn otur ve anlat tüm sýrlarý sonra öldürürsün
hep lekeli / kýrýlgan / soðuk bazý an... uzlaþmamýþ hiç örtülmemiþ çýrýl ç..... kan giyinmiþ cüsselere dokundukça sen otur ve anlat sonra öldürürsün
söz geldi dayandý hiç korkmuyorum senden hep merak ederim senden korkmayanlarý nasýl korkutuyorsun
sözgelimi bir çocuk memeye dayanmýþ yaþamýn dev gücüyle yutkunduðu o ýlýk sütü ciðerlerine göndermeyi planlýyorsun ya da taptaze bir gelin gerdek arifesi binlerce korku varken içinde gelinciðin sen aklýnýn kýyýsýnda bucaðýnda yoksun yaþamýn tek kutsal yanýna hazýrlanýrken o odaya girmekten korkmuyor musun
otur ve anlat hep týrpanla resmediyorlar seni bir hasat duygusu ölümsüzlük dilekçesi ne de olsa baþaklar kesildikçe ölmüyorlar otur ve anlat sonra öldürürsün
Cemil KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil KURT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.