soðuk... çok soðuk, ayaz basmýþ duygulara... titriyorum... ama üþümüyorum. üþütmez geceler, çýlgýn alev parçasýdýr önüne çýkaný yakar geçer... bu yüzden ölmek için geceyi bekler kelebekler... ölümle seviþirken tek beden...tek yürek.. yüzlerce nota... tek müzik birçok harf... tek kelime mahzendeki tüm þaraplar... tek kadehte. upuzun aþýk olunacak bir seramoni bu.. ve ben... gýptayla seyrediyorum. ölümden bu denli korkarken binlerce kez ölmek istiyorum. gururludur... asaletlidir... ihtiraslýdýr geceler... bu yüzden ölmek için geceyi bekler kelebekler... yosun kokan deniz kýzlarý, yakamozlar takmýþ saçlarýna... gecenin resitalinde eþlik ederler kelebeklerin ölüm dansýna . deniz tuzlu ve iç gýcýklayýcý... bozulmasýndan korktuðum bu büyüyü solumaktan yorgun düþüyorum... kaynaðýný bulamayan su gibi çaðlarken geceyle seviþip kelebekler kadar ölmek istiyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
portakal_çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.