SEVDALAR DA ESKİR BE GÜZELİM

Yýllar,yýllar önceydi karþýlaþmamýz.
O küçük kentin dar sokaklarýnda.
Çevreye inat beraberlik,
Çevreye inat birliktelik.
Hoyratça harcanan yýllar,
Hoyratça harcanan gençlik.

Sanki,
Ölümsüz bir aþkýn temeliydi yüreðimde.
Sanki,
Bitmeyecek bir beraberlik.
Her sensizliðimde sen vardýn yanýmda.
Adýn bile gelse hatýrýma,
Çarpardý yüreðim delicesine.
Sensiz anlar uzardý,
Hiç bitmemezcesine.

Zaman zaman ayrýlýrdýk biz.
Götürürdüm otobüste yan koltukta seni.
Çevrede ne kadar çok sen vardýn?
Her gördüðüm yüz,
Sen.
Her bakan göz,
Sen.
’’Unutamam seni.’’ demem,
Ýþte bundandýr bir tanem.

Sevgililer birleþmeyince ölümsüz olur aþk.
Kerem’le Aslý; Leyla’yla,Mecnun gibi.
Kavuþunca sevdalýlar,
Aþklar biter kaybolur.
Týpký bizim ki gibi.
Belki üzgün,belki kýrgýn yüreðim.
Unutma eski sevdam,
Sevdalarda eskir be güzelim.

Her canlý gibi doðdu büyüdü sevdamýz.
Ömrü yetmedi uzun yaþamaya.
Anýlarda yaþanan güzellikler kaldý bana.
Yaþanmamýþlara burkulur yüreðim.
Þimdi anladým!
Sevdalarda ölür be güzelim.

Çok hayýrsýz çýktý hafýzam bana.
Adýn neydi? Nereliydi?
Hepsini koydu derin bir çukura gönlüm.
Üstünü örttü kayalarla.
Þimdi anlýyorum,
Sensizde yaþanýrmýþ be güzelim.

Yoksa rüya mýydý bütün gördüklerim?
Yaþamadýk mý onca yýllarý?
Belki üzgün belki kýrgýn
Yorgun yüreðim.
Eskiyen sevdalar ölür,
Yenileri de filizlenirmiþ be güzelim.

Kasým 2008 Antakya

Mahmut Çetin Zorba



Sosyal Medyada Paylaşın: