Sen medet kapýsýnda dua ederken Ölü öpücükler asla öpmez seni Topraðýn üzerinde alnýn secdeye deðerken Sürme gibi çekilir daðlarýn arasýna su. Fýrtýnalarla düet eder Bent vururlar gün grince gönül yarasýna Bulut sesiz yaðmur saðanak þaþkýn Farkýnda olmadýðýn seneler Ecrini alýr kýrk yedi yýlý aþkýn Aynalar unutur seni, ne þahit var ne tanýk O gözler görmek istediðin noktaya baka kalýr Sandalyesinde muhasebesini yapar sanýk Öpmek koklamak istediðin sana darýlýr yaralar derin, uçurumlar kartal yuvasý Tanýmak istediðin yüz belki seni unutmuþ aþkýn yarasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.