Sevdamı Kefenledin
Daðýttýn düþlerimi yýktýn gönül kubbemi,
Umutsuzluk içinde sevdamý kefenledin.
Bir gün gelir anlarsan unutma sende emi,
Ayrýlýðýn göçünde sevdamý kefenledin.
Gözlerinde soluyor buðulanan son resmim,
Anýlarda kalacak bir gün benim de ismim,
Toprak olup gidecek elbet bu garip cismim,
Ýhanetin öcünde sevdamý kefenledin.
Sen sarmadýn ki beni karatopraklar sarsýn,
Ýstesen de gelemem uzak daðlarda karsýn,
Vefasýzlýk içinde söyle; nasýl bir yârsýn,
Yaðlý urgan ucunda sevdamý kefenledin.
Aþkýn viran yolunda çarmýhlara gerildim,
Ayrýlýk kurþunuyla vurdun, yere serildim,
Sevda forsasý oldum hasretlere verildim,
Harmanlarýn cecinde sevdamý kefenledin.
Geçip gitti bir ömür kulaðýn çýnlýyor mu?
Gözyaþlarýn akarken bedenin inliyor mu?
Sana olan sevgimi yüreðin anlýyor mu?
Söyle ayýn kaçýnda sevdamý kefenledin?
Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.