Hak
Doymak bilmez, ister, verdikçe Hak,
Açýn hali nedir,bilmez,her þey ona hak!
Helalý, haramý fark etmez büyük ahmak,
Doymayaný elbet doyurur, en sonunda toprak.
Aza kanaat etmeyen gülmesini bilemez ki,
Gönlü erip damlamayan, dostunu sevemez ki,
Zaman, su misali akýp giderken sona doðru
Gerçek dostu olmayan maziye gülemez ki.
Gör þimdi ben maziye bakýp gülümsüyorum,
O günleri geleceðe ýsmarladým bekliyorum,
Sevda ektim yüreðimde, Hakka yürüyorum,
Rabbim dostu Mesut, bahtiyar etsin istiyorum.
Hak’ký hak edenlerle yoldaþ olasýn yürüyesin,
Bastýðýn toprak Hak’tandýr sakýn incitmeyesin,
Bunca ahmak varken neden kendini kýnarsýn
Hakký hak eden dost olasýn, dosta el veresin.
Gülenadam
20.11.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.