Vuslat için olan her nefes sahte

Öyle karanlýk bir gece ki
Göremiyor bir gözüm ötekini.

Emanetti bu karanlýk gece
Batan Güneþ’ten doðan Ay’a
Sanýrým Ay’dan da bana.

Adým adýmý kovalamýyor
Bakmýyordu bir gözüm
Ötekinin baktýðý yere.
Konuþamýyordum
Dudaklarým kýmýldasa
Taþ oluyordu dilim
Taþ dilim erise kýmýldasa
Mühürleniyordu dudaklarým.

Sebeplerim sebep oluyordu
Dalýyordum
Varlýða uzak yokluða yakýn sana
Baþladýðým yerden sýçrýyordum
Bittiðim yere
Bakýyorum baþladýðým yerdesin
Bittiðim yerden sýçrýyordum
Baþladýðým yere

Yükseldikçe alçaldýðýný görmek
Aldattý beni yaklaþtýðýný sandým
Ben yükselmiyor sen alçalýyormuþsun
Sevinsem mi bilemedim aðladým.

Fakat anladým.

Bitirmek veya baþlamak
Alçalmak veya yükselmek
Deðildi önemli olan
Önemli olan emekleyerek de olsa
Ýlerleyebilmekti
Baþlamak veya bitirmek deðildi
Güzel olan
Güzel olan yolculuðun kendisi idi.

Koþar adým yaþamak isterdim
Sürünsem de kafi
Bitirmek istemediðim yolun kendisiydin
En güzel olan yolculuktu sendin
Sana gelen her adým güzeldi
Vuslat için olan her nefes sahte
Bende saklý en güzel ben sendin.

Sosyal Medyada Paylaşın: