Kanatlanmýþ efkârlarým Neye dokunsam, alevini görüyorum yangýnlarýn Avuçlarýmda bir okyanus aðlýyor Dalgalarýn çýlgýnlýðý savruk ve kederli.
Hadi gel, Ýçimdeki hüzünle gülümseyen begonyam Sana ait tüm çiçekleri kokladým Yapraðýndan öptüm bir arýyý Yorgunluðu iz býrakýyordu uçup giderken Þimdi, Küçük bir serçeyim Çýrpýndýkça üþüyorum Rüzgârdýr, kanatlarýmý iþleyen nakýþ Zemheri ayazlarýnda ýsýtmýþtý ellerimi ellerin.
Yosun kokulu,Ege’li sevgilim Gözlerime bak, Penceremizin camý kýrýk ve açýk Söyle, Yataðýna kaç yýldýz çaðýrdýn Sen buna aþk mý dersin? Eski albümlerde kalan gizli bir aþkýmdýn Þimdi, O anýlardan, incecik bir sýzý kalmýþ.
Nurri Daðdelen Özdere/Ýzmir 25.12.2009 Saat.22.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.