Kurþun misali koþuyor namludan seneler Yýl; yollara düþmüþ, geçmiþ; aðýtlarýný döktü. Yamalý bohçamda kýrýntýlarýný toparlýyorum þimdi. Bir düðüm, bir düðüm daha Anýlar kördüðüm…
Ýç çekiyor cümlelerim, azýyor rüyalar, sis perdesi aralandýkça Cümlelerde dans eden kara kelimeler… Aðýtlarda can bulan ben, özleyen ben. Sol yanýmda çýrpýnan ölü kuþun kanatlarý Aralanan perdenin tülüyüm, zifte bulanmýþ gecenin.
Yazsýz kýþlarda yaðan, kar gözlerim. Ýndikçe yere, her damla umut eriyor, ermeden yüreðe. Sene; aylarla bütünlenince, özlemlerim acýyor. Kokusuz bildiðim sevdalar, renksiz meskenlerde yudumlanan… Kusursuzluk yol alýr, kýzýldýr kýrgýnlýklar.
Mercan taneleri sýralanýr öbek öbek Taþ dediðin, aþk doðurur ellerde. Süslerim dumanýný sigaramýn, hayallerle… Sene tükenmeye yüz tutunca Kýþlara kanat ekler zihnim.
Çerçeve geçiriyorum özenle biten aylara Ýsimlendiriyorum þimdi her birini. Cebimde, sakladýðým isimler arttýkça Biriktiriyorum boyanacak renkleri, gelecek senelere. Yirmi sekiz aralýk. Kar boyadým dün gece, gökkuþaðý renginde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşminaz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.