Bu gece yine Sensizlik çöktü içime . Hasretin rengi siyah mý ne ? Vuruyor gözüme gözüme ... Sesinde mevsimlerin deðiþtiði , Baharýn aðladýðý günlerde , Bekliyorum dönüþünü Senli düþlerde . Usandým kendimden , Durup durup Özlemle vuran yüreðimden . Bir hüzün adasýndayým þimdi Ne gelen var ne giden . Sensizlik ve ben Yaþýyoruz burada . Kucak kucaða ... Olur da , Kulaklarýn çýnlarsa , Bil ki, Anýlýyorsun yine . Ölesiye bir özlemle .... VE , Seni düþünmek bile , Kýzýl bir gül ekiyor yüreðime . Suluyorum onu gözyaþlarýmla Özlemim ve sevgimle . Koparýyorsun acýmadan Her susuþunda . Dikenleri batýyor içime . Sen ne dersen de . Gidemedin benden Bir adým öteye Ben yine , Son bakýþýndayým O güzel gözlerinin Ýstemsiz atýþýndayým yüreðinin . Unutturur sanma zamaný . SADECE , Yokluðuna alýþmayý Öðretiyor insana AMA Sensizliði asla ... Dayatamazsýn bana .....
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
melahat çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.