Sevgi nedir dedi çocuk , Gülümseyen annesine . Öpüp pembe yanaðýndan Þöyle yanýtladý anne : Seni memeden kesince , Ýçimde doðan boþluktur. Gül tenini kokladýkça , Yaþadýðým sarhoþluktur. Mutlu olduðun anlarda , Gözlerimdeki ýþýktýr. Hüzün deðse gül yüzüne Üzüntüden kahroluþtur. Okula gittiðin ilk gün Tattýðým güzel duygudur. En yaramaz anlarýnda , Seni uslu buluþumdur .. Sevgilinle tanýþýnca , Yaþadýðým heyecandýr . Meslek sahibi olupta , Kendi iþini kurunca , Duyduðum büyük gururdur Ýyi günde kötü günde Olabilmektir birlikte . Sevgi hüzün ,sevgi neþe Sevgi ermektir güneþe ... Sevgi içteki huzurdur . Sevgi yürekteki nurdur . Sevgi aþktýr sevgi candýr Sevgi petekteki baldýr...
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
melahat çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.