Kerbela’nýn yollarýnda þehit düþmüþ Hüseyin,
Fatma annenin uzaðýnda kalmýþ, Ah Hüseyin,
Yezit eli kanlý bir caninin adýydý o yýllarda da,
Sonra isim olarak kullanýlmadý Müslümanlarca…
Fatma, Ali, Hasan, Hüseyin, onlar Ehl-i Beyt’tendi,
Allah tarafýndan müjdelendikleri haberi geldi,
Peygamber onlarý sevdi, kendisi özenle yetiþtirdi,
Ondan sonra insan nefsi önde geldi, herkes deðiþti…
O dönemde yaþayanlar Peygamberi görmüþlerdi,
Hem gül cemali seyretmiþlerdi, hem dinlemiþlerdi,
Fazla zaman geçmedi, hýrslar insanlarý yönlendirdi,
Yine savaþlar baþladý, ahret yurdu düþünülmedi…
Hala devam ediyor dünyada hakla batýlýn savaþý,
Kimi Yezit oluyor kimisi Peygamber’in varisi,
Dileriz Allah’tan ki bizleri hak yoldan ayýrmasýn,
Müminler kardeþ olsun, yezitler uzaðýmýzda kalsýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.