Günbatýmý sarhoþluðunda kýzýl badeler
Dudaklar uyuþmuþ biçare pençesinde
Ardý kapkara gece
Her gece
Ýsyanýn tütsüsünde alýþma devriyesi
Döner durur zembereði boþalmýþ saat gibi
Ayaz içen sabahlar þahittir
Eskiyen ömrün elem çizen derinliðine
Aranan kendi içinde nefesteyse
Arattýran da sende
Bir muamma ki düðümlenir beyninde
Diþi batýllarýn üvey merhametiyle
Kavganýn adý sen
Dünden maðlup cengâveri
Yine sen
Ayýlmadan daha demlenirsin
Vere vere bittiðinle nice gece…
Elmas keskisi gözler görse de ne çare
Kör karanlýðý kesemez
Kesemez güneþler belese içine
Erteli tercihin ayaklarý kangren
Dönüþü yok!
Fitili yanmaz “kahpe kaderin”
Tenhasýnda darlýðýn duyarsýn bir daha
Kül benizin gülden düþmüþ sancýsýyla
Erdemle yýkanmýþ sabrýn acý ýslýðýný…
Rengi azap yazgýnýn týnýsýnda…
Ve bir þiir daha karýþýr
Alaca vurmaya gecenin karasýna
Þükran AY