Her þiirin bir hikâyesi vardýr. Ve bazý hikâyeler asla bitmezler…
Bitmeyen hikâyelerdir yaþananlardýr. Duygular deðil. Evet, biz þairler severiz sevdiðimize þiirler yazar þarkýlar besteleriz. Aslýnda sevdiðimiz þey aþktýr! Sadece aþk o an bir surette þekillenmiþtir. Ve hak etmediði an sureti terk edecektir…
Bakma öle alaylý gözlerle. Küçümseme… Sanma ki seni seviyorum. Sanma ki her gece senin için aðlýyorum. Ben aþký seviyorum, aþký seviyorum.
Bu gün adý aþkýn senin adýn. Yarýn aþk baþka bir çiçekte açsýn. Gün, gün çoðalsýn aþk. Aþk senin suretinde bende yaþasýn.
Yanýz gecelerimde kulaðýmda çýnlayan ninniydin sen. Odamda sen yataðýmda yastýðýmda sen. Her þey sen her kes sen. Seni ne kadar çok seviyorum bir bilsem.
Senin adýn aþk, aþkýn adý senin adýn. Sanma ki sana aþýðým. Ben aþka, aþka aþýðým.