(Allahýn kurduðu bu düzeni ellerinle bozan sensin, Verdiðin eziyetleri bu dünyada çekeceksin…)
Annem, korkuyorum annem, Neden gökyüzü görünmüyor? Nerede parlayan yýldýzlar? Nerede Ülkemin üzerine doðan güneþ? Gündüzüm gecem birbirine karýþtý, Gece olmayacak mý? Uykularý özledim, Sabah olmayacak mý? Kýrlarda koþmayý özledim annem.
Annem, korkuyorum ben annem, Ellerinde silahlarla, kim bu kirli yüzlü adamlar? Niçin buradalar? Buraya ait deðil ki onlar, Neden kapýmýzý kýrýyorlar? Bunlar mý babamý vuranlar?
Annem titriyorum annem, Dizlerim taþýmýyor beni, Top sesleriyle aydýnlanýyor gece, Neden ateþler içinde Felluce?
Nerede aðabeyim Ahmet? Ya kardeþim Muhammet Orada, orada yerde yatýyorlar, Yerler kan revan, Neden bizi duymuyorlar? Neden tekmelediler seni? Görmediler mi karný burnunda halini?
Annem, anneciðim, Nereye götürüyorlar beni? Ben daha küçüðüm ama sizde yok mu bacý ana, Ne yapacaksýnýz bana?
Anneciðim bunlar nasýl varlýklar, Ýnsana mý bürünmüþler ne? Hani dinimiz ayrý Allah’ýmýz birdi bunlarla, Hani bunlarda birer candý, hani bunlarda, Yüce Rabbin yarattýðý birer ÝNSAN’DI
8.12.2006 / Gürpýnar
Ekrem KAZAN Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremkazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.