elfida
elfida
of of
birikmiþ kederlerimi ateþlere kor edip giden sevgili
yarým seviþleri kapýma býrakýp giden sevgili
hala aþýðým sana
esmer hüzünler dolar semaya griyi sýrtlarýnda taþýyan bulutlarda,
deniz sakinliðini kaybeder,
aðaçlar hýrçýnlaþýr,
son gemi demirler limana,
ve dökülür gülmeyi unutmuþ yüzler,
sandýk lekesi ayrýlýklara...
sancýlý seviþmeler yaþar yüreðim,
ölümse ölüm sevdalýdan kalan var mý gerisi,
ne çok bakýp aðladým aynalara bakýp,
ne çok kürek çektim sessizliðin kuytularýna,
mavi yeþili terk ettiðinde sevmiþim neyleyim...
bir ateþ böceði kývýlcýmýydý selamým sana gecede,
ve dökülürdü kandillerinden yýldýzlarýn bad-ý sabahlarý,
kaybolur vuslat yine her yer gurbet kokar,
sýnýrlarý mayýnlý izbe kaçamak aþklar dolar hududa,
yargýlanýr aþkýmýz bir mürekkebin siyahýnda,
bekle dedi sevgili avuçlarýma nasýrlarý býrakarak,
kýrmýzýya boyanýr arzuhallerim , kanayan gözlerimde,
bir tufan ki her yer kar boran,
ne sevdalarý eritip baðrýnda saðutan deniz kýzý elfidam,
bir þark edasýnda vurulur yüzün kýyýma,
yine her nefes sen yine her muþtu sen....
çekmeceden dökülemler selçuk bozdað/2009’a son þiir gaziantep
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.