Siz kimsiniz Ben kimim Bu þehir Ya bu dünya Neden böyle karanlýk Hayat neden Böyle acýmasýz Yok hayat deðil Ýnsanlar insanlar Ah þu insanlar Sadece kalabalýk Yapýyorlar þu dünyada Bir birlerinden habersiz
Bizler sýcacýk yataklarýnýzda Mýþýl mýþýl uyurken Sakaktakta Yatacak yer bulamayan insanlarý bir düþün Tek dostlarý Yalnýzlýklarý Kimsesizlikleriyle Kucaklaþa yatýyorlar Geceyi kuþanmýþ Üstlerine bir örtü gibi
Oysa ne çok da kendimizi Övmeyi severiz baþkalarýný ezerek Aslýnda Biz sadece benciliz Kendi hayatýmýzla Güzel bir yaþam Sürdüðümüzü sanarak Ve kimseye deðmeden Yaþamaya çalýþarak
Yoksulluk kader deðil Adaletsizliktir fakirlik Bundandýr hep düzen Düzelmezken Binler çalýþýr Sadece bir kiþi yer Ýþte size en güzel adalet
Devletler ne için vardýr Halklarý içinmi Yoksa halkýný daha çok soymak içinmi Silahlara giden paralar Sadece insanlara Umutsuzluk getirmiþtir Yok birde Her ölüm için Madalya takarlar Göðüslerine Þenlikler kutlamalar Ölen her insanýn þerefine Kadeh tokuþturulur
Oysa az ötede Komþusu Aðýtlar yakar Topraða düþmüþ Ceset için Onu görmez kimsecikler
Mutlaka ama mutlaka Birþeyler yapmalýyýz Kendimiz için deðil sadece Bütün dünya halklarý Bütün canlýlar Bütün bitkiler için Çünkü bunun farkýnda olan Yalnýzca biz insanlarýz
Bakmayý bilerek Sorgulayarak herþeyi Göze almalýyýz Ýþte o zaman geleceðe daha Umutla bakabiliriz Gerektiðinde Kendimizide yargýlatarak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.