ÖLÜM KIŞI

Cýlýzlaþtý birden güneþ
Yücelerden seslendi kýþ
Hucum etti yeþillere
Yeþilimi vurdu o kýþ

Bir tokat geldi ayazdan
Çiçeklerim oldu mor dan
Bütün renkler küle döndü
Bu zalimin korkusunda

Korkunç kýþýn azabýndan
Mavi göðüm oldu zindan
Dere ve çay buza döndü
Titredi yoksul korkudan

Toplandý bütün yollar da
Baðýrdý daðda ovada
Boranla karlar saçarak
savurdu kinin havada

Âþýk ismet hiç korkmadý
Kýþýn gücünü takmadý
Ýsmet koþtu sevdasýna
Kýþ öfkeden küpe bindi

Kýþ Ýsmeti tuttu yolda
Dedi ne gezersin burda
Aþk dedi! Daðlar deldiren
Yavuklum var dedi köyde

Dans etti tipi baþýnda
Ýsmet þaþkýn dað baþýnda
Ölüm ýslýkladý poyraz
Aman dedi Ýsmet burda

Ulan dedi bu ne kýsmet
Dedi ki bu kader demek
Yumdu gözünü gülerek
Boyun eðdi ve nihayet

Daldý sonsuz uykusuna
Baykuþ kondu yuvasýna
Yavuklusu kan aðladý
Yiðit Ýsmet sevdasýna

BÜNYAMÝN KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: