içimin bozkýrlarýnda rüzgarlara vurulur sevinçlerim. ellerime düþer. yaþanmamýþ bayram günü gençliðim.
denizin dalgadan kaçýþý gibi, insan kendinden nereye kadar kaçabilir, ve ne kadar affedebilir kendini. böyle avuçlarýna kýrýk düþleri dolmuþken.
yüzlerce, insan çekilir sokaklardan. sesler söner, ýþýksýzlýðýnda gecelerin. zamanýn ansýzýn duruþu gibi sen de dursan içimde, sen de sussan sussam ben de kýyamet kopar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.