yaldýzlý geceleri boynuma vurmuþ parlayan yýldýzlar gibi düþmüþüm mecnunsuz yollarýn toz topaklarýna paçam yerle bir süpürür ardýmda kalanlarý karalarým gözüme deðmiþ ay parçalarýný ey yürek sende mi bahtsýz kaldýn benim ki senden kara bilirdim meðer
hemhal olmuþ muhakemem sahur esna misil hem zulmet hem tarumar hilkat zail bu sahurdan beri noksan kalmýþ zebanýmda naðmeler göz kiriþlerimi týrmalayan asude gittikçe ýrak olan mesafeler paye paye birbirine dolaþýr
iz bilmez hazan bilmez sekte bilmez lafýz bilmez can mý bildim zahiren bu muzlim sahuru meftun mu oldum ubudiyet bilmez serabý vakýf olmayan seciyemdi esasen oy gönül oy gönül sefihliðimin hendeklerinde ökseye düþtüm ben hangi yýldýza savursam kýlýcýmý hangisi ferað eder hangisi geri verir nahoþ gönlümü
oy gönül oy gönül
Hakan ERKAYA (Memet Fuat genç þiir ödülü dosyasýndan) Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan ERKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.